นักคั่วกาแฟสายเลือด “หัวหิน” ปฐมพร สระสีแสง

ยังไม่ทันไร… แค่พวกเราเปิดประตูเข้าไปในโรงคั่วแห่งนี้ กลิ่นหอมของเมล็ดกาแฟ และเสียงอันดังสนั่นของเหล่าเครื่องคั่วเครื่องยักษ์ก็ต้อนรับเราก่อนเป็นอันดับแรก
ในขณะที่เมล็ดกาแฟหลายพันหลายหมื่นเมล็ดกำลังถูกคลุกเคล้าวนไปวนมาอยู่ในเครื่อง ในที่สุด พี่แบงค์ (ปฐมพร สระสีแสง) เจ้าของโรงคั่วเมล็ดกาแฟ “Rock’n Roast” แห่งนี้ก็ทักทายพวกเราอย่างร่าเริงด้วยเสียงที่ดังลั่นมาจากมุมห้อง ทำเอาเสียงของเครื่องคั่วที่กำลังทำงานอยู่นั้นเบาไปเลย

Velo Cafe

“เมื่อก่อนเราเป็นคนชอบดื่มกาแฟ ชอบไปนั่งตามร้านกาแฟอยู่แล้ว ทีนี้ช่วงใกล้จะเรียนจบ มีรุ่นพี่ที่คณะชวนไปทำงานด้านกาแฟที่บริษัทแห่งหนึ่ง เพราะเขาเห็นเราเคยเกริ่นว่าเราอยากทำงานเกี่ยวกับกาแฟ พอใกล้จะเรียนจบก็เลยเข้าไปลองทำงานดู ทำไปสักพักก็ออกมาเปิดธุรกิจของตัวเอง ทำเกี่ยวกับขายอะไหล่จักรยาน แล้วตั้งชื่อร้านว่า “Velo Cafe” แต่สุดท้ายก็เจ๊ง (หัวเราะ) เพราะเรานำเข้าแบบผิดกฏหมายด้วยแหละ แล้วดันมีอยู่ช่วงหนึ่งของมันติดค้างนำเข้าอะไรไม่ได้เลย พอนานเข้าร้านก็เจ๊ง แต่จริงๆ แล้วก็ไม่ได้เป็นเพราะของค้างอย่างเดียวนะ หลักๆ เป็นเพราะเราเช่าที่เค้าด้วย มันก็เลยไปไม่รอด เลยโอเค กลับหัวหินดีกว่า ซึ่งตอนนั้นที่บ้านเราสนับสนุนให้ทำเกี่ยวกับจัดการก่อสร้าง แต่เราโคตรไม่อยากทำเลย…” พูดจบพี่แบงค์ถึงกับซดอเมริกาโน่ที่เพิ่งชงมาจนหมดแก้ว

กาแฟที่ดี ต้องคั่วอย่างใจเย็น และอดทน

พี่แบงค์เล่าว่าจริงๆ แล้วอยากทำโรงคั่วกาแฟที่สุด แต่ด้วยข้อจำกัดต่างๆ ทำให้จำเป็นต้องเริ่มต้นจากการทำร้านกาแฟก่อน ซึ่งนั่นส่งผลดีกว่าที่พี่แบงค์คาดไว้ เพราะระหว่างการทำร้านกาแฟ ก็ค่อยๆ เป็นที่รู้จักมากขึ้นในเมืองหัวหิน ลูกค้าที่แวะมาก็เริ่มบอกต่อกันไปจนร้านเริ่มมีชื่อเสียงทำให้มีสาขาที่ 2 และ 3 ตามมาอย่างรวดเร็วภายในระยะเวลาแค่ 3 ปี

“หลังจากตัดสินใจเปิดร้านกาแฟตามที่ตัวเองฝันไว้ เลยได้รู้ว่ามันไม่ง่ายเลยนะกว่าจะติดตลาด ตอนนั้นเริ่มต้นที่ตลาดโต้รุ่งเล็ก (ถนนแนบเคหาสน์) ทำไปได้ประมาณ 2-3 ปี ก็เปิดสาขาเพิ่มอีก 2 สาขา คือที่ บ้านเรือ (สมอโพรง) และ เขาตะเกียบ  รวมทั้งหมด 3 สาขา หลังจากนั้นพอทุกอย่างเริ่มเข้าที่ เราก็ผันตัวออกมาทำโรงคั่วเมล็ดกาแฟได้อย่างที่ตั้งใจไว้ ส่วนธุรกิจร้านกาแฟเราก็ให้น้องๆ ดูแลเป็นหลัก”

คั่วกลางๆ เข้มกำลังดี

พอรู้ว่าพี่แบงค์เรียนจบสายดนตรีจาก คณะดุริยางคศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร ยิ่งทำให้เราสงสัยยิ่งขึ้นไปอีกว่าอะไรเป็นจุดเปลี่ยนที่ทำให้พี่แบงค์หันมาจับเครื่องคั่วกาแฟอย่างทุกวันนี้ แทนที่จะจับเครื่องดนตรีที่เขารัก และเรียนมา

“พอดูองค์ประกอบด้านวิชาชีพทางด้านดนตรีหลายๆ อย่างแล้ว ก็คิดว่านี่เราฝันสูงเกินไปรึเปล่า ถามว่าฝันสูง ฝันไกล มันดีมั้ย… ดีสิ แต่มันก็ต้องมีองค์ประกอบมากพอที่จะทำให้มันเป็นจริงได้ ซึ่งพอมองกลับไปดูกลุ่มเพื่อนๆ ที่เป็นรุ่นเดียวกับเรา ต่อให้เราสกิลเท่ากับเพื่อน แต่เขามีดีกรีที่มากกว่า อย่างเพื่อนเราในรุ่นจบจากออสเตรียกัน 6 – 7 คน ประเทศต้นกำเนิดดนตรีคลาสสิกอ่ะ ตัดภาพมาเราจบไทย ต่อให้ฝีมือเท่ากัน แต่เทียบกันปุ้บ ตอนนั้นคิดว่ายังไงเขาก็ไม่เลือกเราหรอก ก็เลยตัดใจหันเหดีกว่า ไม่ใช่ว่าอาชีพด้านดนตรีไม่ดีนะ คือมันดีมาก แต่เราเลือกที่จะถอยออกมาเอง” พี่แบงค์พูดไปหัวเราะไป พลางจะหยิบกาแฟแก้วเดิมขึ้นมาจิบ แต่ดันลืมไปว่าเหลือเพียงแก้วเปล่าแล้ว เลยได้หัวเราะลั่นกันไปอีก 1 ยกใหญ่

Rock’n Roast

“จุดยืน” และ “ความอดทน” เป็นสิ่งสำคัญมากไม่ว่าเราจะทำอะไร อย่างโรงคั่วนี้เราใช้ “Passion” เป็นตัวนำ โดยเราเอาความชอบของตัวเองมานำเสนอเป็นผลงาน นั่นก็คือกาแฟที่เราคั่ว จากนั้นเราก็ค่อยๆ ใช้เวลาอยู่กับมัน พยายามที่จะทำให้ลูกค้าเห็นสินค้าตัวนี้ที่เราตั้งใจผลิตออกมา”

“เราดีไซน์กาแฟในแบบที่เราชอบ เราขายรสนิยมของเราให้กับลูกค้า เราไม่ได้ขายสิ่งที่ตลาดต้องการ ไม่งั้นเราก็ต้องปรับไปตามตลาดตลอด สมัยที่เราเริ่มทำเราขายได้แค่วันละ 3 – 4 แก้ว ซึ่งตอนนั้นคนยังไม่อิน เทรนมันยังไม่มา จะท้อแล้วยอมแพ้ไปทำอย่างอื่นก็ได้นะ แต่เรามีจุดยืนของเราว่าเราจะขายกาแฟ อดทนให้คนเข้าใจในสิ่งที่เราต้องการนำเสนอ แล้ววันหนึ่งมันก็ได้ผล สำคัญมากๆ เลยคือ เราขายกาแฟที่ออกมาจากตัวตนของเราไม่ใช่กาแฟตามท้องตลอด มันคือกาแฟที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว เพราะเราเป็นคนสร้างมันขึ้นมา”

มากกว่าการคั่ว คือการดูแล

เหนือสิ่งอื่นใดนอกจากจะขายแล้ว พี่แบงค์ก็ยังใส่ใจไปจนถึงขั้นดูแล และให้ความรู้ คำปรึกษาต่างๆ แก่ลูกค้าที่ซื้อผลิตภัณฑ์ไป ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมถึงเป็นที่เลื่องลือด้านบริการหลังการขายขนาดนี้

“บริการหลังการขาย” เนี่ยสำคัญมากๆ คือเรามองว่าทุกคนที่เข้ามาสนใจกาแฟของเราแล้วนำไปขายที่ร้านกาแฟของตัวเองเนี่ย เพราะเขามีความเชื่อมั่นในแบรนด์ เชื่อมั่นในเรา ซึ่งมั่นใจได้เลยว่ากาแฟที่ออกไปจากเรานั้นเป็นกาแฟที่มีคุณภาพ แต่เมื่อซื้อไปแล้ว ปัญหาอื่นๆ เราก็ต้องดูแลเช่นกัน เช่น เทคนิคต่างๆ ในการชง การบด ไปจนถึงจุดเด่น จุดด้อยของเครื่องชงแต่ละเครื่อง ทุกอย่างมีผลหมดเลย ซึ่งเราก็ใส่ใจลูกค้า เราประทับใจมากอยู่แล้ว ที่ลูกค้าไว้ใจเรา เราเองก็ต้องการให้ลูกค้าที่ได้สินค้าของเราไปเกิดความประทับใจกับเราเหมือนกัน”

“ทุกอย่างสามารถพัฒนาได้ เราก็วางแผนไว้ว่าในอนาคตจะขยายโรงคั่วกาแฟ และส่งเสริมกิจกรรมทางการตลาดให้มากขึ้น เราอยากเติบโตไปในแวดวงกาแฟ และ เป็นที่รู้จักให้มากยิ่งขึ้น ซึ่งเราก็ต้องพัฒนาตัวเองตลอด ไปแข่งคั่วบ้าง แข่งชิมบ้าง หรืออะไรที่เกี่ยวข้องกับกาแฟ ถึงตอนนั้นเราอยากทำให้มันเป็นอุตสาหกรรมเล็กๆ ที่เต็มไปด้วยคุณภาพที่มาจากเรา”

กาแฟของทุกคน

ปฏิเสธไม่ได้ว่าตอนนี้ผู้คนเริ่มสนใจ และใส่ใจกับการดื่มกาแฟกันมากขึ้น จากที่ดื่มกาแฟเพื่อหวังให้ตาตื่น มีแรงทำงาน คิดว่าคงมีไม่น้อยที่อาจดื่มเพื่อสัมผัสกับอรรถรสในรสชาติที่หลากหลายจากเมล็ดกาแฟชนิดต่างๆ ที่ผ่านการคั่วอย่างใส่ใจ 

“เราอยากจัดกิจกรรมให้คนในพื้นที่ได้มีส่วนร่วมในการชิมกาแฟ สนุกกับกาแฟ หรือเครื่องดื่มอื่นๆ เราอยากให้คนสนุกกับปัจจัยพื้นฐานกันมากขึ้น แต่ในขณะเดียวกันเราก็ไม่สามารถปรับทัศนคติของคนดื่มกาแฟได้ เพราะก็มีหลายคนที่เก่งกว่าคนชงด้วยซ้ำ ยกตัวอย่างคนดื่มกาแฟที่เป็นคอกาแฟ และไม่ใช่คอกาแฟ คนที่เป็นคอกาแฟอาจจะดื่มกาแฟสบายๆ แต่ก็มีกลุ่มคนที่คาดหวังถึงรสชาติ และกลิ่นที่เขียนไว้ที่ถุงกาแฟแบบเป๊ะๆ ทำให้บางครั้งการดื่มกาแฟกลายเป็นเรื่องที่ซีเรียสมากจนเกินไป เราอยากทำให้มันสนุก อยากนำเสนอให้เข้าใจง่าย และเป็นมิตรกับทุกคน”

“เราต้องมีความอดทน อดทนอย่างมีความสุข สุขกับมัน และทุกข์กับมัน กล้าที่จะลองทำ ทำอะไรที่หลากหลาย ไม่เลือกงาน ไม่เลือกหน้าที่ สุดท้ายเราจะเจอกับสิ่งที่เราชอบจริงๆ เพราะหลังจากหาตัวเองเจอแล้ว ก็ยังมีอีกหลายเรื่องที่รอให้เราได้เรียนรู้อีก ยกตัวอย่างเช่น เรารู้ว่าทักษะที่ถนัดของเราคือ จมูกกับลิ้น แต่เราเรียนดนตรีมา เราใช้หู เราไม่ได้ใช้จริง มันไม่ได้สัมพันธ์อะไรกับพื้นฐานที่เรามีอยู่แล้ว แต่ตอนนั้นถ้าเรารู้ตัวเองเร็วกว่านี้แล้วไปเรียนทางด้านอาหาร เราก็คิดว่าเราก็อาจจะไปได้ไกลกว่านี้ แต่สิ่งที่เราเรียนมากลับมีประโยชน์กว่าที่คิดนะ เพราะศิลปะมันช่วยต่อยอดโครงสร้างการทำงานต่างๆ ได้เยอะ มุมมอง การจัดวางอะไรหลายอย่าง ทั้งในร้านกาแฟ ในโรงคั่ว เราก็นำมาปรับกับกาแฟของเราให้เหมาะสม ขึ้นอยู่กับว่าเราจะหยิบยกอะไรมาปรับใช้ให้เข้ากับเรามากที่สุด”

“สำหรับน้องๆ ที่กำลังค้นหาตัวเอง เราอยากให้ลองทำเลย ลงมือปฏิบัติเพื่อค้นหาตัวเองให้เร็วที่สุด พยายามทำกิจกรรมนอกห้องเรียนบ้าง เพื่อส่งเสริมทักษะในหลายๆ ด้านดูว่าพฤติกรรมของเราเป็นคนแบบไหน ฝึกความอดทนให้อยู่รอดในสังคมให้ได้ เพราะทุกอย่างคือโอกาส และประสบการณ์ให้เราได้ลองทำ เมื่อถึงช่วงเวลาที่เรามีศักยภาพมากพอเราก็จะสามารถตั้งเงื่อนไขในการเรียกร้องได้สูง เราย้ำอีกครั้งว่าสิ่งสำคัญที่สุดก็คือความอดทน นี่คือสิ่งที่เราอยากแนะนำ (ยิ้ม) ”  

หากลองมองไปรอบๆ เมืองหัวหิน ปฏิเสธไม่ได้เลยว่า ธุรกิจร้านกาแฟนั้นมีมากมายเกือบจะทุกพื้นที่ เรียกได้ว่าถ้าจู่ๆ เกิดอยากดื่มกาแฟขึ้นมาสักแก้ว เพียงเดินไปอีกไม่ไกล คุณก็จะได้ดื่มมันอย่างแน่นอน ซึ่งก่อนจะมาเป็นกาแฟอันหอมกรุ่นให้เราได้ดื่มด่ำกันอย่างมีความสุขแบบนี้นั้น “เมล็ดกาแฟ” พระเอกหลักของเราที่ร้านกาแฟแต่ละร้านนำไปบด และใช้ชงออกมาเป็นกาแฟมากมายหลากหลายเมนูนั้น ไม่แน่ว่ากาแฟที่คุณกำลังดื่มอยู่ตอนนี้ อาจจะเป็นกาแฟที่ใช้เมล็ดจากโรงคั่ว “พี่แบงค์ Rock’n Roast” ก็ได้นะ!

Author: admin